Για τον Λάμπρο Λαρέλη λίγα μας είναι γνωστά. Κανένα επίσημο βιογραφικό του δεν σώζεται, καμιά συνέντευξη, καμιά φωτογραφία δική του. Από επιλογή, προφανώς. Για κείνον έχουμε μόνον όσα ο ίδιος φρόντισε να μας αφήσει. Τους λίγους δημοσιευμένους του στίχους - κι αυτούς συνήθως σκόρπιους, σπαρμένους σε μονόφυλλα, σπάνιες εκδόσεις, εξωτικά περιοδικά, τον κυκεώνα του διαδικτύου... Προ πάντων όμως, το πλήθος των ανέκδοτων, αλλά αποπερατωμένων και οριστικών καθώς φαίνεται, έργων που περιλαμβάνουν τα χειρόγραφά του. [...]